لبه ی پرتگاه ایستاده بودم...
دستش را گذاشت بر شانه ام تا کمی هولم بدهد
و پایان بدهد به این دودلی های من
فاصله ی میان بودن و نبودن، یک نوازش کوچک بود...
*هیچ کامنتی در این وبلاگ پاسخ داده نمی شود...*
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۹ (۱۰)
لبه ی پرتگاه ایستاده بودم...
دستش را گذاشت بر شانه ام تا کمی هولم بدهد
و پایان بدهد به این دودلی های من
فاصله ی میان بودن و نبودن، یک نوازش کوچک بود...